Hikmetli konuşurlardı...

Kayıt tarihi : 17/09/09

Hikmetli konuşurlardı...

Allah adamları çok az konuşurlar, konuştuklarında da hikmetli konuşurlardı. Nitekim Peygamber efendimiz de, “Bana, hikmet ve mana dolu kelimeler verildi; bana kelâm gerçekten muhtasar kılındı” buyurmuştur.
Ebul-Hasan el-Hirevî buyurdu ki: “Hikmet dört şeyden fışkırır:
1- Günaha karşı nedamet; 2- Ölüme hazırlanmak; 3- Midenin boş olması; 4- Dünyaya düşkün olmayanlarla beraber bulunmak.”
Süfyan-ı Sevrî buyurdu ki: “Muhammed bin Yusuf kendisini ibâdete verdi ve hikmete vâris oldu. Biz de kendimizi ilme verdik ve birtakım didişmelere vâris olduk.”
Yahyâ bin Muaz da şöyle buyurdu: “Gökten hikmet yağar; fakat içinde şu dört şeyden birisi bulunan gönüle hikmet inmez: 1- Dünyaya meyletmek, 2- Yarının tasasını yüklenmek, 3- Kardeşine hased etmek, 4- İnsanlara karşı üstünlük sevdasına düşmek. Kimde bunlardan biri varsa, onun kalbine hikmet girmez.”
Hâtem’ül-Esam buyurdu ki: “Kimin söylemiş olduğuna bakma; söyleyen ne söylemiş ona bak!”; “Hikmeti nerede bulur≠san al, çünkü hikmet mü’minin kaybolmuş malıdır; onu bulunca da sağlam bir şekilde kaydet, sonra bir diğer hikmeti ara.” İslam büyüklerinin sözleri hep hikmetli idi.
Ebu Süleyman Darani buyurdu ki: “Dünyalığı düşünmek, ahirete perdedir. Ahireti düşünmek ise, gafletten kurtarır ve hikmet konuşturur.”
Bişr-i Hafi buyurdu ki: “Allahü teâlânın azametini düşünebilen insan, Ona asla isyan etmez.”
Hazreti İsa buyurdu ki: “Sözü zikir, sükutu fikir, bakışı ibret olanlar, bana benzemiş olur.”
Hasan-ı Basri buyurdu ki: “Tefekkür etmeyenin sükutu ve ibretle nazar etmeyenin bakışları hatadır.”
Süfyan bin Uyeyne buyurdu ki: “İnsan, mütefekkir olursa, her şeyden bir ders, ibret alır.”
Fudayl bin Iyad buyurdu ki: “Tefekkür bir aynadır. İyilik ve kötülüğünü sana gösterir.”
Ma’rûf-i Kerhî buyurdu ki: “Amelsiz Cenneti istemek ve emredileni yapmadan rahmet beklemek, câhillik ve ahmaklıktır.”, “İlim sahibi, ilmiyle amel ettiği takdîrde, bütün Müslümanlar onu sever.”

Hikmetler
Mehmet Oruç