İyi Komşu Aile Saadetindendir

Kayıt tarihi : 24/08/08

İYİ KOMŞU AİLE SAADETİNDENDİR
Necla GÜNAY • 47. Sayı / HAYAT / Semerkand Aile

Çoğu akrabaların bile yedi kat yabancı durduğu günümüzde elinden ve dilinden emin olduğunuz komşularınızın olması ne saadet! Birlikte olmaktan, güzel ve zor anları beraber paylaşmaktan huzur duyduğunuz kimseleri yanı başınızda hissetmek dünyanın en güzel duygularından olsa gerek. Böyle nadide insanlar ailenin birer ferdi gibidir. Güzel komşulukların temelinde İslam kardeşliği, gönül ve karakter uyumluluğu yatar. Sevdiğiniz komşular sizin için bulunduğunuz çevreden, oturduğunuz evden daha önemlidir. Zaten meskun bulunduğunuz mahalli güzelleştiren de onlar değil mi?

TEKNOLOJİNİN DOSTLUĞU ELEKTRİĞE BAĞLI

Günün her anında yardımlarına, ilgilerine, dostluklarına ihtiyaç duyduğumuz komşularımızla irtibatımızı artırmalıyız. Teknolojinin marifetleri sayesinde komşularımıza eskisi kadar ihtiyaç duymazken gittikçe yalnızlaştığımızı fark etmiyoruz. Halbuki evimizdeki aletlerin yardım ve dostluğu elektriğin lütfuna bağlı… O kesildiğinde bütün elektronik aletler işlevsiz kalıyor. Gönülden gönüle menfaatsiz kurulan dostlukların, anlayışla devam ettiği müddetçe kesintiye uğramayacağını unutuyor gibiyiz.
Komşuluk ilişkilerine özel önem vermiş bir dinin mensupları olarak aile saadetine katkı sağlayacak örnek ilişkileri ön plana çıkarmaya çalışmalı; yakınımızdaki kimselerle aynı frekansta buluşamasak bile ilgimizi kesmeyecek bir diyalogu devam ettirmeliyiz. Allah Rasulü (s.a.v) “Seninle ilgiyi kesenle sen ilgini kesme! Sana vermeyene sen ver, sana kötülük edeni sen bağışla!” tavsiyesinde bulunuyor. “Bu zamanda komşu mu kaldı?” gibi sözlerin arkasına sığınmak yerine beklediğimiz örneği bizzat oluşturmalıyız.

İYİ KOMŞU İLAÇ GİBİDİR

İyi komşu aile huzuruna destek verir. Zor zamanlarda yalnız bırakmaz. Her türlü sıkıntıda elinden gelen gayreti gösterir. Faydalı olmaktan başka amacı yoktur. Siz halinizi arz etmeye çekinseniz bile o sizi arar bulur. Yıllardır komşusunun yaptığı fedakarlığı unutamayan Kadem Bey’in anlattıkları konumuzun ehemmiyetini pekiştiriyor:

“Beş yıl oturduğum bir semtte bilgisayar mühendisi bir komşumuz vardı. Bir insandan her hangi bir konuda yardım istediğinizde kırk dereden su getirirken bu komşum kendisinden yardım istenmeden koşardı. Eşi de bir lisede öğretmen olan çiftin tek çocukları da lösemi hastasıydı. Haftanın çoğunu hastanede geçirdikleri halde komşularıyla ilişkileri kuvvetliydi. Bir kış günü memleketten telefon geldi; babam rahatsızlanmış. Acilen gitmem isteniyor. Hemen kalkacak otobüs bulamadım. Kendime ait bir aracım olmadığı gibi kiralayacak imkana da sahip değilim. Mecburen iki gün sonra gidecek otobüste yer ayırttım; ama içim içimi yiyor: ‘ya geç kalırsam, ya babama bir şey olursa…’ Komşum her nasılsa olayı duymuş geç vakit kapımıza geldi. Cebinden çıkardığı arabasının anahtarlarını avucuma sıkıştırdı. ‘Hemen hazırlan git, babanı yalnız bırakma’ dedi. Önce kabul etmek istemedim. Hem benim işimin ne kadar uzayacağı belli olmaz, hem de komşumun hasta oğlunun gecenin bir yarısı hastaneye gitmesi gerekebilirdi. Bu durumda nasıl arabasını kullanabilirdim. Sinirlendi: ‘Arkadaş, komşumun arabaya ihtiyacı olacak ve benim araba kapıda bekleyecek öyle mi? Vallahi istemem, olmaz olsun böyle araba.’

Çok etkilenmiş ne diyeceğimi bilemez olmuştum. Onu samimi ve kararlı görünce anahtarları aldım sabah erkenden çıktım yola. Allah razı olsun, babamın hastalığında araba o kadar işime yaradı ki... Bu süre zarfında komşum oğlunu hastaneye ticari araçlarla getirip götürmüş. Böyle bir komşu unutulabilir mi? Onun o günkü davranışı bana ciddi tesir etmişti. Dualarımın başköşesinde oldu her zaman. Daha sonra tayinim çıktı taşındık. Telefonla görüşüyorduk. Zamanla onlar da taşındığı için bağlantımız koptu. On beş yıl aradan sonra bir vesile ile buluştuğumuzda çekine çekine oğlunu sordum. Doktorların hiç ümit vermediği oğlu hastalığını yenmiş şimdi üniversite öğrencisiymiş. ‘Çok şükür Allahım’ dedim ‘Sen nelere kadirsin!”

Komşuyu komşuya mirasçı yapacak kadar konunun üzerinde duran Efendimiz (s.a.v), aile saadetine katkıda bulunacak komşular olmamızın yollarını göstermiş. Hayata geçirmek ise bizim gayretimize kalıyor.