GÖRÜNMEYEN İSTİLâ

İngiliz Emperyalizmi emrinde Misyonerlik

Dünyanın en büyük devleti olan Osmanlı Devleti yıkıma doğru gidiyordu. Batı ülkeleri, büyük devletin bir an önce çökmesini ve bu çöküşten kendilerine pay çıkarmayı düşünüyorlardı.

Özellikle 18. yüzyıldan itibaren, Devlet iyice gerilemeye yüz tutunca, dış emperyalizm tekrar devreye girdi. Batı Hıristiyan dünyası şu kanunu iyice bellemişti artık: Müslümanlar ancak birbirlerine düşürülürlerse alt edilebilir.

Bu dönemde, dünya emperyalizmini ellerinde tutan İngiltere, Osmanlı Devletinin bu boşluklarından yararlanarak, her gün biraz daha büyüdü, söz sahibi oldu dünya siyasetinde.

Döneminin etkin siyasetçilerinden birisi olan İngiliz hariciyesi Steed şöyle diyor: “Biz sadece emperyalizme bağlı olmalıyız. Bizim imparatorluğumuzun refahı için tek yol emperyalizmdir!” (1)

İngiltere, Büyük İngiliz İmparatorluğu ideali uğruna, sadece askeri alanda değil, Emperyalizmin karanlık güçleri olan misyoner teşkilâtlarında da faaliyetlerini yoğunlaştırıyordu.

İngiltere, bu çalışmaları yürütmek için fevkalâde disiplinli örgütlere sahip misyoner teşkilâtları kurmuş, onlara her türlü desteği de sağlamıştır. Çünkü bu teşkilâtlar, onun devleti için çalışacaklar. Casus misyonerlerin mesleklerinde çok iyi yetişmeleri için hocalardan kitaplara kadar her türlü imkânlar da hazırlanarak onların emrine verilmiştir. (2)

Misyonerlere göre Müslümanların zaafları

İslâm ülkelerini en iyi bir şekilde sömürebilmek için bu misyonerlerin faaliyetleri gösterecekleri ülkenin, dininden örfüne, dilinden müziğine kadar her şey öğretiliyor, bunun için özel kitaplar hazırlanıyordu. Bu kitaplarda, Müslümanların vurulmaları gereken zayıf tarafları tespit edildiği gibi en ince teferruatına varıncaya kadar İslâm dini de öğretilmekteydi.

Meselâ Müslümanların zaafları şöyle tespit ediliyor misyoner tedrisat kitaplarında:

1. İhtilâflar
a) Sünnî-Şiî ihtilâfı
b) Âmir-memur ihtilâfı
c) Osmanlı-İran ihtilâfı(3)
d) Aşiret ihtilâfları
e) Ulema-devlet memurları anlaşmazlığı

2. Bütün İslâm ülkelerindeki genel cehalet ve İslâm hakkındaki bilgisizlik.
3. Donmuş fikirlere taassup, yeniliklerden ve dünyadan habersizlik; istek ve gayret azlığı.
4. Maddî hayata önem vermeyip cennete ümit bağlama ve tevekkül.
5. Hükümetlerin halka uyguladığı istibdat ve diktatorya.
6. Emniyetsizlik, yol şebekelerinin azlığı.
7. Her sene yüzlerce kişiyi ölüme götüren veba, kolera gibi hastalıklara karşı hijyen ve ilaç yokluğu.
8. Şehirlerin viraneliği ve su şebekelerinin yokluğu.
9. Devlet dairelerindeki hercümerç; milletin, Kur’an ve Şeriat’tan çıkarıldığına inandığı kanun ve nizamların olmayışı; Şer’i anayasanın terk edilmiş oluşu.
10. Sağlıksız bir iktisat, geri kalmışlık, genel fakirlik ve bütün İslâm ülkelerindeki işsizlik.


Misyoner kitabı, Müslümanların zayıf noktalarını böylece sıraladıktan sonra, şöyle demektedir: “Aslında İslâm Dini, bütün bu yokluklara karşıdır; bu yoklukların olmasını istemez. Fakat elimizden geldiğince, Müslümanların, dinlerinin gerçek yönlerini öğrenmelerine mani olmalıyız. Onların böyle zayıf kalmaları için İslâm’ın gerçeklerini bilmemeleri gerekir.”(4)


Müslümanların güçlü tarafları

İngiliz Misyoner Teşkilâtı, Müslümanların, “kırılması gereken” kuvvetli yönlerini de şu şekilde tespit edip her türlü imkândan yararlanılarak, bunlarla mücadele edilmesini emrediyor:

1. Her türlü ırk, dil, kültür ve milliyetçilik taassubunun İslâm’la kaldırılarak, bunun yerine İslâm’ın konmuş olması.
2. İman akidelerini öğrenme nokta-ı nazarından, din âlimlerine olan bağlılık ve saygı.
3. Bütün Müslümanların, mevcut halifeyi, Hazreti Peygamber (s.a.s.)’in meşru halifesi ve Ulu’l-Emr sayarak, ona saygı beslemeleri.
4. Kâfirlere karşı cihadın vacip oluşu.
5. Şiî mezhebinde olan Müslümanların, gayrimüslümleri necis saymaları.(5)
6. İslâm’ın diğer bütün dinlerden üstün olduğu inancı, vs. (6)

Londra Misyoner Teşkilâtı Başkanı, Müslüman ülkelerinde anarşi çıkaracak olan misyonerlere şöyle sesleniyor: “Biz İngilizlerin müreffeh ve saadet içinde yaşamamız için Müslümanlar arasına nifak tohumları ekmemiz lâzımdır. Onların için de ihtilâf kıvılcımlarını tutuşturmalıyız. Biz, Osmanlı Devleti’nin her tarafına fitne sokarak, onu yıkacağız. Böyle yapamazsak, İngilizler gibi küçük bir millet, nasıl müreffeh olur? İslâm dünyasını nifak ve fesat ateşine vermeden, onları tefrikaya sokmadan geri gelmeyiniz. Osmanlı Devleti ve İran, zayıf dönemlerini yaşıyorlar. Onun için mümkün mertebe halkı idarecilere karşı kışkırtınız. Unutmayın ki tarih, bütün inkılâpların idarecilerden memnuniyetsizlik ve halkın ayaklanmasından kaynaklandığını göstermiştir!”

Misyoner Teşkilât Başkanı, İslâm ülkelerinde Sünnî-Şii çatışmasını başlatabilirlerse, bunun İngiltere için en büyük hizmet olacağını sözlerine ekliyor. (7)


Dipnotlar: 1- Henry Wickham Steed, Mes Souvenirs (1892-1914), Traduction Française par, M. D’Honfroi, Paris, 1926, s. 246. 2- Misyonerlik ve misyoner faaliyetleri hakkında ayrıntılı bilgi için Bk. “Sömürü Ajanı İngiliz Misyonerleri” adlı kitabımız. 3- Ne garip bir tesadüftür ki, bugün de dış güçlerin bütün gayretleri Türkiye ile İran’ı birbirlerine düşman yapmaktadır. Amerikan ve İngiliz muhiplerine ithaf olunur. 4- İngiliz Misyonerler adlı kitabımız, s. 69-70. 5- Aslında bütün Müslüman mezheplerine göre müşrikler necistir. Çünkü bu konuda ayet vardır.(Tevbe Suresi, 28). 6- Bu maddelerin devamı olan teferruat için Bkz. “İngiliz Misyonerleri” adlı kitabımız, ss. 72-73. 7- A.g.e. s. 78.

PROF. DR. İHSAN SÜREYYA SIRMA