ÇOCUKLARIN OYUNU!

Beyazıt Bestami Hazretleri müritleri ile bir yere giderken yolda bir grup çocuğun oyun oynamakta olduğunu görür. Beyazıt Bestami’yi fark eden çocuklar hemen yanına gelip: “Ey büyüğümüz, düğünümüz var buyurun. Hz. Muhammed’i (s.a.v) evlendiriyoruz. İşte bu Hz. Muhammet (s.a.v) bu da Hz. Aişe’dir…” derler. Bayezit Bestami Hazretleri çocukların bu oyunlarını hiç beğenmez… Zira Efendimiz (s.a.v) ile Hz. Aişe’nin isimlerinin böyle oyuncak bebeklere verilip yerlerde dolaştırılmasını hoş görmez. Elindeki asa ile her iki oyuncak bebeği de köprüden aşağıya atıp devam eder yoluna.

Evine vardıktan bir süre sonra daldığı murakabede Efendimiz’i (s.a.v) görür. Allah Rasulü’nün (s.a.v) elini öpmek ister. Fakat Peygamberimiz (s.a.v) ona hiç bakmaz. Bunun üzerine Bayezid Bestami (k.s) niyazda bulunarak: “Ey gözlerin nuru, ey Allah’ın Rasulü! Bu fakire hiç nazar buyurmaz mıydınız?..” deyince Allah Rasülü (s.a.v) ona şu cevabı verir: “ Beni çocukların elinden aldın. Hiç değer vermedin... Asanın ucuyla suya ittin. Şimdi benden itibar görmek mi istersin? Bilmez misin ki benim adıma hürmet etmek, bana hürmet etmektir. Benim sünnetime, adetime ve ahlakıma hürmet etmek, bana hürmet etmektir!”

Bayezid Bestami (k.s), bu sözlerle bilmeden yapmış olduğu hatanın büyüklüğünün farkına varır. Hemen murakabeden kalkarak doğruca çocukların oynamakta olduğu yere gider. Onları bulup hediyeler verir ve hepsinin gönüllerini alır. (Eşrefoğlu Rumi, Müzekkin Nüfus)


AZ VE ÖZ - Semerkand Aile
Efser BERİN • 47. Sayı / DİĞER YAZILAR