Müşriklerin Peygamberimiz Aleyhisselama İşkenceye Başlamaları

Kayıt tarihi : 24/08/08

Müşriklerin Peygamberimiz Aleyhisselama İşkenceye Başlamaları ve Ebu Leheb'in Peygamberimiz Aleyhisselamı Himayesine Alışı

Peygamberimiz Aleyhisselam, amcası Ebu Talib'in vefatından sonra, günlerce evinden dışarı çıkmadı. Hep evinde oturdu. Pek az dışarı çıktı. Dışarı çıktığı zaman da, Kureyş müşrikleri, Ebu Talib'in sağlığında yapmak isteyip de yapamadıkları hakaret ve işkenceleri, istediklerini yapmaya başladılar.
Nitekim, Kureyş müşriklerinin beyinsizlerinden bir beyinsiz Peygamberimiz Aleyhisselamın önünü kesip başına toprak saçmış, Peygamberimiz Aleyhisselam başı toza toprağa bulanmış olarak evine girmişti.
Kızlarından birisi hemen kalkıp Peygamberimiz Aleyhisselamın başındaki tozu toprağı ağlaya ağlaya giderirken, Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Kızcağızım! Ağlama! Muhakkak ki, Allah senin babanı koruyacak, savunacaktır!" demişti.
Peygamberimiz Aleyhisselamın kendi kendine de:
"Ebu Talib ölünceye kadar, Kureyşlilerden, böyle birşey başıma gelmemişti! Ey amca! Senin yokluğunda, imdadıma senden daha çabuk koşanı bulamadım" buyurduğunu işittiği; ve müşriklerin Peygamberimiz Aleyhisselamı himayesiz bularak işkenceye uğratmaya kalktıklarını gördüğü zaman, Ebu Leheb Peygamberimiz Aleyhisselamın yanına geldi ve:
"Ey Muhammed! Git! Ne istiyorsan, Ebu Talib'in sağlığında ne yapıyor idiysen, yine yap! Lât'a andolsun ki, ben ölünceye kadar sana hiç kimse dokunamayacaktır!" dedi.
Bir gün, Gaytala'nın oğlu Peygamberimiz Aleyhisselama sövüp sayarken, Ebu Leheb çıkageldi. Onu yüzünün üzerine düşürdü.
Gaytala'nın oğlu:
"Ey Kureyş cemaatı! Ebu Utbe dininden çıkmış!" diyerek bağırmaya ve yaygaraya başladı.
Kureyş müşrikleri gelip Ebu Leheb'in üzerine dikildiler.
Ebu Leheb onlara:
"Ben Abdulmuttalib'in dininden ayrılmış değilim.
Fakat, ben kardeşimin oğlunu yapmak istediği şeyi yapıncaya kadar koruyorum" dedi.
Müşrikler:
"Güzel ve iyi etmişsin!" dediler.
Peygamberimiz Aleyhisselam, böylece, bir müddet, Ebu Leheb'in korkusundan hiç kimse sataşmaz olduğu halde, gider gelir oldu.
Bir gün; Ukbe b. Ebi Muayt ile Ebu Cehil Amr b. Hişam Ebu Leheb'in yanına giderek, ona:
"Kardeşinin oğlu sana babanın nereye girdiğini haber verdi mi?" diye sordular.
Bunun üzerine, Ebu Leheb:
"Ey Muhammed! Abdulmuttalib'in girdiği yer neresidir?" diye sordu.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"O, kavmi ile birliktedir!" buyurdu.
Ebu Leheb, Ukbe b. Ebi Muayt ile Ebu Cehil'e:
"Ona babamın girdiği yeri sordum.
'Kavmi ile birliktedir' diye cevap verdi" dedi.
Ukbe ile Ebu Cehil:
"'O ateş (Cehennem) içindedir!' demek istemiştir" dediler.
Ebu Leheb tekrar Peygamberimiz Aleyhisselamın yanına varıp:
"Ey Muhammed! Abdulmuttalib, ateşe (Cehenneme) mi girdi?" diye sordu.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
"Evet! Abdulmuttalib de, putlara tapa tapa onun gibi ölüp gitmiş olan herkes de, ateşe (Cehenneme) girmiştir" buyurdu.
Bunun üzerine, Ebu Leheb:
"Vallahi, artık sana işkenceden nefes aldırmayacak, temelli düşmanlık edeceğim! Sen Abdulmuttalib'in Cehennemde olduğunu söylersin ha?!" dedi.
Ebu Leheb de, başka müşrikler de, Peygamberimiz Aleyhisselama düşmanlıklarını ve zulümlerini şiddetlendirdiler.