BÜYÜK GÜNAHLAR

Kayıt tarihi : 24/08/08

48. HADİS BÜYÜK GÜNAHLAR HAKKINDA

٤٨ اِﺟْﺘَﻨِﺒُﻮا اﻟﺴَّﺒْﻊَ اﻟْﻤُﻮﺑِﻘَﺎتِ اَﺷِّﺮْكُ ﺑِﺎﻟﻠّٰﻪِ وَاﻟﺴِّﺤْﺮُ وَﻗَﺘْﻞُ اﻟﻨَّﻔْﺲِ اﻟَّﺘِﻰ ﺣَﺮَّمَ اﻟﻠّٰﻪُ إِﻟَّﺎ ﺑِﺎﻟْﺤَﻖِّ وَأَﻛْﻞُ اﻟﺮِّﺑَﺎ وَأَﻛْﻞُ ﻣَﺎلِ اﻟْﻴَﺘِﻴﻢِ وَاﻟﺘَّﻮَﻟِّﻰ ﻳَﻮْمَ اﻟﺰَّﺣْﻒِ وَﻗَﺬْفُ اﻟْﻤُﺤْﺼَﻨَﺎتِ اﻟْﻤُﻮْٔﻣِﻨَﺎتِ اﻟْﻐَﺎﻓِﻠَﺎتِ ﴿ب٠م٠د٠ج﴾

48 - Muhlik olan yedi şeyden kaçınmalıdır ki onlar, Allah Teâlâya şerik ittihaz etmek, büyü yapmak. Hak teâlânın haram kıldığı bir nefsi haksız yere öldürmek, ribayı tenavülde bulunmak, yetimin malını yemek, muharebede düşmana arka çevirip kaçmak, ve iffetli mü'min kadınlara zina isnat eylemektir.

İzah : İşte her müslüman için pek ziyade lâzımdırki, bu gibi zararı pek ziyade dünyevi ve uhrevi mesuliyeti pek ağır olan buhtandan kendisini muhafaza edip, kendilerinden ictinap edilmesi emrolunan bu yedi şeyin meş'um neticelerini biraz düşünmek, insanı bunlardan mene kifâyet eder.

Şer'i şerif nazarında kebairden olan günahlar pek çoktur. Bazı zevata göre, bunların yetmiş ve daha ziyade nevi vardır. Serlevhamızı tezyin eden hadisi şerifte ise bunların en ziyade fahiş zakatı olan, yedi nev'i zikredilmiştir. Şöyle ki:

I - Şirk : Bu Cenabı Hakka ortak isnat etmektir. İşte bu en büyük günahtır. Buna mutekit olanların cehennemde ebediyen kalacakları dinen sabittir. Şüphe yokki, Cenabı Allahın bir olduğuna, zatında ve sıfatında naziri ve şeriki bulunmadığına, bütün zerrati şehadet etmektedir. Bu husus bütün peygamberani zişan tarafından katî surette haber verilmiştir. Vahdaniyeti ilâhiyyeyi beşeriyete tebliğ etmemiş olan hakikî bir din yoktur.

Eğer, Allah Teâlânın, haşa şeriki tasavvur olunsa bu kâinatın vücudundan ve bundaki intizamdan bir eser görülmezdi. Bir kere düşünelim, eğer mefruz iki halikten herbiri aynı kuvvet ve azameti haiz bulunsaydı, biri zait olmuş olmaz mıydı? Biri diğerinden daha kuvvetli olduğu takdirde ise diğeri halıkıyet sıfatım nasıl haiz olabilirdi. Bu iki mefruz halikten biri diğerinin tasarrufatına mâni olabilir miydi olamaz mıydı. Eğer mâni olabilseydi diğeri, âciz, âtıl sayılmaz mıydı? Ve eğer mâni olamasaydı kendisi aciz halikıyyeti mahdut bir halde kalikıyyeti mahdut bir halde kalmış bulunmaz mıydı? Artık kendisinde böyle bir acz tasavvur olunacak bir zat, bu mükevvenatın haliki olmak sıfatını haiz olabilir mi?

Velhasıl İlmikelâmda beyan olunduğu üzere Allah Teâlânın şerik ve nezirden münezzeh olduğu birçok, aklî, fikri debilerle sabittir. Bunun hilafına kail olanlar ise Allah-ü Teâlâyı adeta inkâr etmiş, küfrü dalâl kirivesine düşmüş bulunurlar.

II - Sihir - Büyü : Bu bazı habis ruhlu kimselerin kullandıkları, irtikâp ettikleri bir kısım batıl sebeplerden, meselâ: Bir takım haram sözlerden, süflî fiillerden ibarettir ki; bunların üzerine harikulade görülecek derecede bazı hâdiseler terettüp eder.
Batıl birşeyi hak suretinde izhar etmeğe de sihir denilir. İşte böyle bir harekette büyük bir günahtır. Çünkü, sihir ile gayri meşru maksatlar takip edilmiş, cemiyet hayatında rahneler açılmak istenilmiş olur. Kehanette bulunmak, müneccimlikte bulunup yıldızların hareketlerinden birtakım hükümler çıkarmak, bunları katî telâkki etmek birtakım maddeleri altına, gümüşe kalbetmek fikri ile "Simya" denilen vahi ameliye ile meşgul olmakta bir nevi sihir ile iştigal kabilindendir. Binaenaleyh bunlardan da kaçınmalıdır.

III - Haksız yere katli nefs : Bu da pek büyük bir günahtır. Öldürülmesi şeren caiz olmayan bir şahsı kasten öldürmek, büyük bir cinayettir.

Ammenin hayatına, hukukuna tecavüz edilmek gibi bir mahiyettedir. Hangi bir maksatla haksız yere bir kimsenin hayatına kastetmiş olanlar, kendilerini pek büyük bir azaba namzet bilmelidirler. Fakat haklı yere öldürmek: meselâ: bir şahsı irtikâp etmiş olduğunu amden bir katilden dolayı kısas olarak katletmek, müsavat esasına müstenit bir cezayı şeri olduğundan bunda günah yoktur. Belki bu adalet muktezasıdır.

IV - Yetimin malını haksız yere yemek : Bu da büyük bir günahtır. Bir yetim akrabasından birinin yanında bulunabilir. Buna güzelce bakmak sevaptır. Bunun malından kendisine ihtiyacı mikdarı sarfedilir, fazlası onun namına saklanılır. Sinni rüşte bâliğ olunca kendisine teslim olunur, yoksa onun acz halinden istifade ederek malını beyhude yere sarf etmek, onun hukukuna büyük bir tecavüz olacağından elbette büyük bir masiyet teşkil eder. Binaenaleyh; böyle bir hareketten de kaçınmalıdır.

V - Ribayi iltizam etmek. Riba lûgatta ziyade manasındadır. Istılahta iki kısma ayrılır. Birisi ribayi fadıldır ki mevzunat veya mekilât kabilinden olan şeyleri kendi cinsleriyle peşin olarak muteen mübadele etmektir. Bir dirhem gümüşü bir buçuk dirhem gümüşle, bir kile buğdayı bir buçuk kile buğday ile değişmek gibi.

Diğer ribayi nesiyedir ki ya bir cinsten olan iki şeyin birini diğeri mukabilinde veresiye olarak mübadele etmektir ki, miktarları müsavi olsa da yine caiz olmaz. Bir kile buğdayı bir kile arpa mukabilinde veresiye olarak satmak gibi.

Riba islâmiyette lihikmetin memnudur. Bunun birçok, mahzurları vardır. Ezcümle riba, insanlar arasında muavenet vazifesini ihlal etmektedir. Bununla zenginler fakirlerin mallarına musallat olmuş oluyorlar. Riba yüzünden zengin olanlar cemiyetin nazarından düşüyorlar. Riba ile uğraşmak birçok kimseleri ziraatle, ticaretle, sanatla uğraşmaktan alakoymaktadır. Riba yüzünden birçok müsrifane hareketler görülüyor ki, neticesinde büyük zararlar yüz gösteriyor.

Bunun içindir ki, ribayi tenavül edenlerin suyi hatimeye duçar olacakları mücerreptir denilmektedir.

Artık ribadan da hazer edilmesi icap etmektedir.

VI - Muharebeden firar etmek : Bu da büyük bir günahtır. Müslümanlar, düşmanlarile harp meydanında çarpışıp dururken müslümanlardan birinin bir kati lüzum bulunmaksızın Saffı harpten ayrılıp düşmana arka çevirmesi, büyük mahzurlara sebebiyet verebilir. Bu yüzden, diğer efradın kuvveyi maneviyesi kırılabilir, nihayet bir mağlubiyete sebebiyet verilmiş olabilir. Binaenaleyh, mucahedenin ehemmiyetini düşünmeli, gaziliğin, şehitliğin kıymetini göze almalı hakka tevekkül ve itimat ederek islâmiyeti ilâya, müslümanların haklarını müdafaa ve muhafazaya devam etmelidir. Aksi takdirde insan kendisini dünyevî cezadan kurtarabilsede uhrevî mücazattan kurtaramaz.

VII - Afif müslüman kadınlarına fuhş isnat etmek : Bu da büyük bir günahtır. İnsan nasıl olurda namuslu, diyanetli, fenalıktan berî bir kadını fuhşa nisbet eder? ona gayrimeşru haller isnadında bulunabilir?

Binaenaleyh insan, lisanını muhafaza etmelidir. Hangi bir zanna, hangi bir iğbirara mebni, mümin, iffetli vehmedilen fuhştan berî ve bihaber bulunan kadınlara iffetsizlik isnat etmemelidir. Böyle bir isnadın bir aile, bir cemiyet hayatında bir leke olacağını düşünmelidir. Allah Teâlânın nezih kullarının lekedar göstermenin büyük cezasını buna cüret edenler elbette çekeceklerdir.

Hak Teâlâ hazretleri cümlemizi bütün günahlardan siyanet buyursun. Amin.